Exhibition at Museum Boijmans Van Beuningen

Charlotte Schleiffert
28.02. – 09.05.2004
Museum Boijmans Van Beuningen, Museumpark 18 – 20, NL - 3015 CX Rotterdam, +31 (0) 10 - 44 19 475

Zeg Charlotte Schleiffert en het begint te bliksemen. Haar werk kenmerkt zich door een ongekende felheid in kleur, vorm en thematiek.
Van 28 februari tot en met 9 mei 2004 presenteert Museum Boijmans Van Beuningen de eerste museale solotentoonstelling van deze fatale vrouw in de kunst, die internationaal haar reputatie vestigt. De royale selectie van haar monumentale tekeningen en schilderijen in het museum gaat vergezeld van een rijk geïllustreerde monografie.

Charlotte Schleiffert (Tilburg, 1967) studeerde ruim tien jaar geleden af in ’s Hertogenbosch en vervolgde haar studie aan de post-academische opleiding Ateliers ’63 in Haarlem. Zij woont en werkt in Rotterdam, maar nooit ononderbroken. Via lange reizen door Europa, de Verenigde Staten, Cuba, Mexico, Thailand, Tibet en China verlegt zij de horizon. Haar werk weerspiegelt haar reizen over de wereld en haar leven in het hart van de stad, even rauw als sensueel. In 1999 ontving zij de hoofdprijs van de Prix de Rome voor de schilderkunst.
Schleiffert brengt het menselijke rollenspel in beeld: het treffen tussen man en vrouw, arm en rijk, zwak en sterk. Haar tentoonstelling is druk bevolkt. Popsterren, pin-ups en zelf verzonnen helden en heldinnen treden op, zij aan zij met guerrillastrijders en heroïneprostituees. Schleifferts overrompelende stijl ondersteunt een thematiek van macht en wellust, verleiding en verderf.

Glamour en de goot
Fantasie en realiteit komen op een indringende manier samen. Schleiffert schildert kruisingen van mensen die ze tegenkomt op straat met beroemdheden van tv of van foto’s in kranten, tijdschriften en boeken. ‘De plaatjesmaatschappij gaat open als een poppenkast, waarin de gasten van Jan Klaassen en Katrijn door Schleiffert zijn opgemaakt en uitgelicht.’ Zo schrijft Wilma Sütö, conservator van de Stadscollectie Rotterdam, in het boek bij de tentoonstelling. ‘Over het gezicht van seksbom Pamela Anderson valt ineens een harde zwarte schaduw, alsof haar trekken zijn getekend door het nachtleven van de hoeren die tippelen op de Keileweg, vlakbij Schleifferts atelier in Rotterdam. De kunstenaar versnijdt het leven in de goot met de glamour van het idolendom.’

Feel no shame
FEEL NO SHAME bloklettert Schleiffert in 1999 op één van haar schilderijen; FEEL NO PAIN op een ander doek uit hetzelfde jaar. Deze regels konden haar lijfspreuk zijn. Ze vormen een refrein dat doorklinkt in al haar werk. Schleiffert voert de levensdrift op. Haar assertieve figuren, meestal vrouwen, ademen hete wellust, naast ongenadige bloeddorst. Zij geven zich bloot in krachtmetingen met elkaar én met het publiek. Het zijn ‘overlevers’, zoals Schleiffert zegt, krijgers in de strijd om het bestaan. Tegelijk zijn het stand-ins: groteske types die het rollenspel in de massamedia reflecteren. En persifleren.
Talloze persfoto’s vormen de bron van Schleifferts werk: zij zoekt het leven achter de afdruk op, en trekt het er achter vandaan. Als in een persoonlijke controle op de media, reist de kunstenaar de wereld rond en vormt ze de documentaire beelden om in haar eigen werk.
Zo zet Schleiffert de schilderkunst in de eigen tijd. Ze verruimt het medium door een vrije, sculpturale toepassing van technieken op doeken van fenomenaal formaat. En daarnaast geeft de directe wisselwerking met de actualiteit, die correctie op het gemechaniseerde wereldbeeld, haar schilderijen een dringende dynamiek. Xandra Schutte, cultuurcriticus en hoofdredacteur van Vrij Nederland, constateert niet voor niets in de monografie: ‘Het werk van Schleiffert kolkt, leeft en staat in brand.’

(Charlotte Schleiffert, Feel no shame, NAi Uitgevers, vormgeving 75B, 112 pagina’s, €25)